مرد شوخ طبع فیزیک معاصر، ریچارد فیلیپس فاینمن در یازدهم می چشم به جهان گشود. به مناسبت زادروز فاینمن، بد نیست یکی از خاطرات کوتاه آمیخته به طنز وی را بخوانیم.

به ادامه مطلب مراجعه کنید.


زمانی که در برزیل بودم، تلاش فراوانی کردم تا زبان محلی را بیاموزم، و تصمیم گرفتم سخنرانی های فیزیک خودم را به زبان پرتغالی ارائه کنم. اندکی پس از آمدن ام به موسسه فناوری کالیفرنیا (CalTech)، به جشنی به میزبانی پروفسور باکر (Robert Bacher) دعوت شدم.


پیش از این که به مهمانی برسم، باکر به مهمانان گفته بود: "این فاینمن فکر می کند که به خاطر یاد گرفتن یک مقدار پرتغالی خیلی باهوش است! پس اجازه بدهید تنبیه اش کنیم: این جا خانم اسمیت در چین بزرگ شده است (وی اصالتا قفقازی بود). اجازه بدهید با فاینمن به زبان چینی احوال پرسی کند."


من معصومانه وارد مهمانی شدم و باکر مرا به همه این افراد معرفی می کرد:


"آقای فاینمن، ایشان آقای فلانی هستند..."، "از آشنایی با شما خوشحالم آقای فاینمن..."، "باعث افتخار است جناب فاینمن..."

"و ایشان خانم اسمیت هستند."

و او در حالی که خم شده بود، گفت: "آیی، چونگ، نگونگ جیا!"

برای من موقعیت چنان شگفت آوری بود که تنها کاری که می شد انجام داد، این بود که به همان صورت پاسخ بدهم.

مودبانه خم شدم و با اعتماد به نفس کامل گفتم: "آه چینگ، جونگ جی ین!"


آن خانم از روی تعجب با صدای بلند گفت: "آه خدای من!" و در حالی که تسلطی بر خود نداشت گفت: "می دانستم این طور می شود... من به چینی ماندارین حرف زدم و او به چینی کانتونی!"


برگرفته از کتاب "!Surely you're joking, Mr. Feynman" به قلم فاینمن.